“Mungesa ime e herëpashershme u interpretua sikur të isha larguar përgjithmonë nga vendbanimi im”

Në dritën e polemikave në rritje rreth pasivizimit të adresave në jug të Serbisë biseduam me D.R., një banor i Medvegjesë. Një nga rastet e rralla që arriti ta rikthente adresën pas pasivimit.

Mund të na tregoni se si e morët vesh që adresa juaj është pasivizuar?

D.R: E mora vesh krejt rastësisht, kur u përpoqa të merrja një letërnjoftim të ri sepse i vjetri më skadonte. Shkova në stacionin policor në Medvegjë dhe më thanë se ma kishin pasivizuar adresën. Në fillim as që e dija se çfarë do të thoshte, kështu që më shpjeguan se për këtë arsye nuk mund të merrja dokumente të reja derisa të jepja prova se jetoja në të vërtetë në adresën e regjistruar. Isha në shok, sepse nuk kisha ndeshur kurrë më parë një gjë të tillë.

A keni marrë ndonjë njoftim nga MPB-ja përpara se adresa juaj të pasivizohej?

D.R: Jo, nuk kam marrë asnjë njoftim zyrtar. Nuk e kisha idenë që procesi i pasivizimit ishte nisur. Po ta dija, sigurisht që do të kisha reaguar me kohë. Këtë e mora vesh vetëm kur më duhej urgjentisht një letërnjoftim i ri..

Si e shpjegove mënyrën tuaj jetesës tek autoritetet?

D.R: Punoja në Gjermani si punëtor sezonal, tre muaj në vit. Kur kthehesha në shtëpi, qëndroja këtu për disa muaj para se shkoja sërish atje për të punuar. Kështu ka qenë në tre vitet e fundit. Të gjitha faturat, sigurimet shëndetësore dhe detyrimet tatimore janë të lidhura me adresën time në Medvegjë. Familja ime jeton këtu, është shtëpia ime. Por duket se mungesën time të herëpashershme e interpretuan sikur të isha larguar përgjithmonë nga vendbanimi im.

Si u përpoqët ta zgjidhnit problemin?

D.R: Fillimisht shkova në polici për të kërkuar shpjegim. Ata më thanë se mund të bëja një kërkesë për ta kthyer adresën time, por duhej të jepja prova që vërtetë jetoja aty. I mblodha gjithçka që ata kërkuan – faturat e energjisë elektrike dhe të ujit në emrin tim, deklarata nga fqinjët se më shohin rregullisht kur jam në Serbi, madje edhe një konfirmim nga punëdhënësi im në Gjermani që thoshte qartë se po kthehesha në Medvegjë në mes të angazhimeve të punës. Pavarësisht gjithë kësaj, procedura zgjati më shumë se një muaj.

A ju thanë pse adresa juaj është pasivizuar?

D.R: Ata thanë se policia ishte në terren dhe nuk më gjetën në shtëpi. Kjo ka kuptim sepse unë isha në Gjermani në atë kohë. Por askush nuk u tentoi të më kontaktonte – ata nuk dërguan një letër, as nuk thirrën familjen time, asgjë. Thjesht vendosën të më “fshijnë”.

Si ka ndikuar kjo situatë në jetën tuaj të përditshme?

D.R: Ishte shumë stresuese në fillim. Nuk mund t’i rinovoja dot dokumentet persobnale, ndaj isha i shqetësuar se nuk do të mund të shkoja më të punoja në Gjermani. Gjithashtu, këtu nuk mund të ushtroja disa të drejta, si sigurimin shëndetësor. Gjëja më e keqe për mua ishte të ndjeja se kisha humbur të drejtën për të votuar dhe liritë themelore civile, vetëm sepse shkova jashtë vendit për të punuar për tre muaj.

Çfarë këshille do t’u jepnit njerëzve që janë në një situatë të ngjashme?

D.R: Para së gjithash, të mbajnë të gjitha dëshmitë e mundshme të vendbanimit të tyre – faturat, postën, çdo gjë që dëshmon se ata jetojnë në adresën e regjistruar. Gjithashtu, nëse punojnë jashtë vendit, për këtë duhet të informojnë komisariatin përkatës për të shmangur probleme. Dhe më e rëndësishmja, nëse zbulojnë se adresa e tyre është pasivizu, duhet të bëjnë ankesë menjëherë dhe të mos presin që situata të komplikohet edhe më shumë.

Mendoni se pasivizimi i adresave kishte për qëllim persona të caktuar në komunën tuaj?

D.R: Sinqerisht, mendoj se po. Ka shumë shqiptarë që jetojnë në Medvegjë dhe njerëz që shpesh punojnë sezonalisht jashtë vendit. Shumë prej tyre u ankuan për probleme të ngjashme. Kam përshtypjen se kjo masë po përdoret si një mënyrë për të ulur numrin e votuesve nga këto zona, gjë që nuk është e drejtë ndaj askujt.

A arritët të riktheni adresën tuaj?

D.R: Po, pasi dorëzova të gjitha shkresat dhe insistova të intervistohesha, adresa m’u kthye. Por kam humbur shumë kohë dhe nerva. Mendoj se i gjithë procesi duhet të jetë më transparent dhe njerëzit duhet të informohen më mirë për të drejtat e tyre.